Właściwości nerek
Nerki charakteryzują się delikatnym, podrobowym smakiem. Mają swoisty, dosyć ciężki zapach moczu. Nie posiadają przerostu tłuszczowego. Odznaczają się czerwoną lub fioletowo-czerwoną barwą. Tkanka mięsna jest jędrna i spoista. Powierzchnia mięsa może być wilgotna i połyskująca. Nerki wieprzowe są gładkie. Nerki cielęce są wielobrodawkowe, otoczone okołonerkową tkanką tłuszczową.
Wartość odżywcza nerek
Nerki są dobrym źródłem wysokowartościowego białka. Porcja 80 g nerek to tyle białka ile w 100 g mięsa tego samego gatunku. Nerki są bogate w żelazo i witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A,D,E i K oraz witamin z grupy B: B1, B2, PP, B12 oraz witaminę C. Wartość energetyczna 100 g nerek (bez względu na gatunek) to 104 kcal.
Przydatność kulinarna nerek
Nerki najczęściej podawane są po uprzednim duszeniu lub podsmażeniu. W przetwórstwie mięsnym nerki wołowe i wieprzowe stosowane są jako dodatek do pasztetów, konserw, rolad i farszów.
Nerki stanowią część układu moczowego zwierzęcia. W celu usunięcia nieprzyjemnego zapachu trzeba nerki rozciąć wzdłuż, dokładnie umyć, przez około pół godziny moczyć nerki w zimnej osolonej wodzie, a następnie przełożyć do świeżej wody i zagotować. W ten sposób skutecznie można się pozbyć zapachu moczu.
W kuchni praktycznie nie mają zastosowania nerki wołowe, które są dość twarde i wymagają długiej obróbki cieplnej.
Natomiast tradycyjnie nerki wieprzowe, cielęce i jagnięce wykorzystuje się do zup, potrawek i gulaszy.
Klasycznym daniem kuchni polskiej są Cynaderki w sosie cebulowym
Polecamy także Cynaderki w sosie curry z zielonym groszkiem: przepis na duszone nerki
oraz Cynaderki z jabłkiem duszone w cydrze a także Cynaderki duszone z chorizo
