Przepis na zakwas buraczany sprzed 150 lat to prawdziwy skarb. Nigdy mnie nie zawiódł, zawsze wychodzi idealnie
Dieta wegetariańska
Dieta niskokaloryczna
Zakwas buraczany to podstawa aromatycznego barszczu czerwonego, bez którego trudno wyobrazić sobie polską Wigilię. Dawniej przygotowywano go znacznie prościej, a tradycyjna receptura sięga XIX wieku. Zobacz, jak zrobić zakwas na barszcz według przepisu Lucyny Ćwierczakiewiczowej z 1871 roku.
Zakwas na barszcz – skarbnica tradycji kulinarnej
Zakwas buraczany to esencja polskiej kuchni, której nie można pominąć podczas świąt. Lucyna Ćwierczakiewiczowa, jedna z najbardziej znanych autorek książek kucharskich XIX wieku, opisała prosty i naturalny proces kiszenia buraków. W jej przepisie liczyły się świeże buraki ćwikłowe, przegotowana woda i cierpliwość – bez dodatku współczesnych przypraw.
Jak fermentować buraki na zakwas według XIX-wiecznego przepisu?
Klasyczny przepis Lucyny Ćwierczakiewiczowej zakłada użycie buraków ćwikłowych, które należy starannie umyć, obrać i pokroić na połowy lub mniejsze kawałki. Następnie układa się je w kamionkowym garnku i zalewa przegotowaną, letnią wodą. Proces fermentacji trwa od 4 do 6 dni w ciepłym miejscu, na przykład w kuchni. Buraki muszą być całkowicie zanurzone, aby nie doszło do pleśni. Po zakończonej fermentacji zakwas przenosi się do chłodniejszego miejsca, aby zatrzymać proces kiszenia.
Zobacz również:
Śledzie - wartości odżywcze. Dlaczego trzeba jeść śledzie?
Skandynawskie śledzie w oleju z cytryną i zielem angielskim
Śledzie plebana: nowy lepszy przepis na klasyczną zakąskę ze śledzi
Dlaczego warto sięgnąć po stary przepis na zakwas?
Przepis z 1871 roku to kwintesencja naturalnej kuchni – bez dodatku współczesnych przypraw, takich jak ziele angielskie czy liście laurowe. Taki zakwas to prawdziwy smak tradycji, idealny do przygotowania klarownego barszczu wigilijnego. Dodatkowo naturalna fermentacja buraków wzmacnia ich wartości odżywcze i sprawia, że barszcz jest nie tylko smaczny, ale i zdrowy.
Zakwas na barszcz z przepisu Lucyny Ćwierczakiewiczowej z 1871 roku – odkryj smak tradycji
Lucyna Ćwierczakiewiczowa to jedna z najsłynniejszych postaci polskiej kuchni XIX wieku, nazywana często prekursorką współczesnych kulinarnych celebrytek, takich jak Magda Gessler. Dzięki swoim książkom kucharskim, które cieszyły się ogromną popularnością, wywarła ogromny wpływ na polską kulturę kulinarną. Jej przepisy, podobnie jak dziś te od Magdy Gessler, łączyły tradycję z praktycznymi poradami, które trafiały do szerokiego grona odbiorców. Lucyna była mistrzynią przekazywania wiedzy, inspirując gospodynie domowe do eksperymentowania w kuchni.
Dlaczego warto spróbować tego przepisu?
Zakwas z buraków według przepisu sprzed 150 lat to prawdziwa uczta dla podniebienia i powrót do korzeni polskiej tradycji. Bez chemicznych dodatków i ulepszaczy – naturalnie, zdrowo i z szacunkiem do dawnych metod. Wypróbuj ten przepis i przygotuj w tym roku barszcz, który zachwyci całą rodzinę.
Przepis na zakwas buraczany według Lucyny Ćwierczakiewiczowej
SKŁADNIKI
- 1,5 kg buraków ćwikłowych
- przegotowana, letnia woda (ilość zależna od naczynia)
- sól niejodowana (opcjonalnie)
PRZYGOTOWANIE KROK PO KROKU
- Buraki starannie umyj, obierz i pokrój na połowy lub mniejsze kawałki.
- Umieść buraki w kamionkowym garnku lub dużym słoju.
- Zalej buraki przegotowaną, letnią wodą tak, aby były całkowicie zanurzone.
- W razie potrzeby dociąż je talerzykiem lub kamieniem fermentacyjnym.
- Odstaw naczynie w ciepłe miejsce na 4-6 dni.
- Po zakończonej fermentacji zakwas przenieś do chłodnego miejsca, aby zatrzymać dalsze kiszenie.
- Przechowuj w piwnicy lub lodówce.
