Głowizna w galarecie: przepis na głowiznę

Głowizna to mięso wykorzystywane tradycyjnie w kuchni polskiej. Przypominamy przepis na głowiznę w galarecie. Zrób samodzielnie to danie.

Do przygotowania galarety z głowizny potrzebny będzie jeden łeb wieprzowy. Odciętą od tułowia świńską głowę rozłupujemy toporem albo tasakiem, ostatecznie dużym nożem (ze względu na twarde kości może to być dość trudne). Wydłubujemy łyżką mózg i oczy, wyrywamy zęby, wycinamy nozdrza. Skórę opalamy, zeskrobujemy spaloną szczecinę.   

Oczyszczoną głowę zostawiamy w osolonej, zaprawionej octem (dwie łyżki na litr) wodzie, dwukrotnie zmienianej.  Rano porąbane mięso wrzucamy do garnka ze świeżą wodą, gotujemy kwadrans, odrzucamy szumowiny, odlewamy wodę.

Wyczyszczony garnek wypełniamy wodą, mięsem, dodajemy trochę octu, włoszczyznę, opieczoną nad ogniem cebulę, przypieczony czosnek, cząber, pół pęczka pietruszki, trochę gałki muszkatołowej, kilka goździków, sól i pieprz. Gotujemy na jak najmniejszym ogniu 5-6 godzin, w razie potrzeby dolewając wrzątku. Pod koniec wyławiamy ozór, obdzieramy go ze skóry - najlepiej gorący. Wprawdzie parzy palce, ale skóra odchodzi lepiej niż z zimnego mięsa. Do gotowania głowizny możemy też użyć szybkowaru, który wydatnie skróci czas przygotowania wędliny.

Głowiznę wyławiamy z garnka, oddzielamy mięso od kości. Kości wyrzucamy, głowiznę kroimy w kostkę, odrzucamy mniej apetyczne kawałki, resztę układamy w szklanej misce, mieszamy z pokrojoną w kostkę ugotowaną marchewką i pokrojonym ozorkiem. W tym czasie wywar redukuje się jeszcze na małym ogniu. Kiedy zostanie go tyle, by wystarczyło do zalania mięsa, cedzimy przez sito i dolewamy do misy. Odstawiamy w chłodne miejsce przynajmniej na 12 godzin. W tym czasie wywar zmieni się w galaretę.

Oczywiście tak przygotowanym mięsem możemy napełnić żołądek wieprzowy (przygotowany - czyli umyty, oczyszczony i ugotowany)  albo osłonkę wędliniarską - tworząc w ten sposób wędlinę do krojenia na plastry.