Cud miód – jak do schorzeń dobrać odpowiedni miód

Wystarczą zaledwie 2 godziny, by organizm ludzki strawił miód. Tym samym to najlepiej wchłaniany produkt spożywczy. Dodajmy jeszcze: produkt wszech czasów, bo się nie psuje i sam jest doskonałym środkiem konserwującym. Jest wiele odmian miodów. Jak dobrać najlepszy do danego schorzenia? Przekonajcie się z nami.

Spis treści

1. Skąd się biorą nazwy miodu?
2. Na które dolegliwości który miód będzie najlepszy

Skąd się biorą nazwy miodu?

Zastanawialiście się kiedyś, skąd wiadomo, że miód zawdzięcza swą nazwę tej, a nie innej roślinie? To proste: określają to specjalistyczne normy na podstawie laboratoryjnej analizy pyłkowej (zalecanej zresztą przez Międzynarodową Komisję Miodową). Procent danego pyłku przewodniego decyduje o klasyfikacji odmianowej badanego miodu. I tak na przykład miód lipowy musi mieć co najmniej 20% pyłku przewodniego, by móc użyć dla niego tej nazwy, za to minimalna ilość pyłku przewodniego w miodach gryczanym, rzepakowym czy wrzosowym to aż 45%.

Zobacz też: Niezwykłe miody regionalne

Na które dolegliwości który miód będzie najlepszy

Ogólnie miody są doskonałym paliwem dla naszego organizmu. Poprawiają jego kondycję (morfologię krwi, pracę mózgu, żołądka, nerek) oraz pobudzają naturalną odporność. Konkretne odmiany przy tym są ukierunkowane na konkretne schorzenia. 

Oto podpowiedź, które miody stosować przy danych dolegliwościach:

Alergie górnych dróg oddechowych: spadziowy iglasty (alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa, katar sienny itp.); wielokwiatowy, czyli łąkowy (alergiczny nieżyt nosa, astma oskrzelowa, katar sienny itp.)

Anemie: gryczany; spadziowy iglasty

Choroby reumatyczne: spadziowy iglasty; wrzosowy

Cukrzyca: nawłociowy

Dna moczanowa: wrzosowy

Dolegliwości układu pokarmowego: akacjowy (nadkwasota żołądka, nerwice żołądka, wrzody żołądka i dwunastnicy, zaburzona perystaltyka jelit, zapalenie błon śluzowych); faceliowy (problemy z wątrobą, trzustką, woreczkiem żółciowym i inne układu pokarmowego, takie jak nieżyt żołądka i wrzody żołądka i dwunastnicy); mniszkowy (takie jak nadkwasota żołądka, zaburzenia trawienia, problemy żołądkowe i jelitowe); nawłociowy (infekcje dróg żółciowych); wrzosowy (biegunki i zaparcia)

Dolegliwości układu sercowo-naczyniowego: gryczany (zwłaszcza miażdżyca); rzepakowy (zwłaszcza miażdżyca)

Działanie wzmacniające: gryczany (zwłaszcza na wzrok, słuch i pamięć oraz przy rekonwalescencji pooperacyjnych); rzepakowy (zwłaszcza na układ sercowo-naczyniowy i wątrobę); wielokwiatowy, czyli łąkowy (zwłaszcza na układ sercowo-naczyniowy i wątrobę)

Infekcje dróg moczowych: koniczynowy; mniszkowy; nawłociowy (w tym kamica nerkowa i skąpomocz); wrzosowy (w tym kamica nerkowa)

Infekcje górnych dróg oddechowych: faceliowy; lipowy (bardzo wysoka aktywność antybiotyczna); nawłociowy; spadziowy liściasty (zwłaszcza wirusowe); wielokwiatowy, czyli łąkowy

Kaszel: koniczynowy; spadziowy liściasty

Nadciśnienie tętnicze: nawłociowy; rzepakowy

Poparzenia (smarowanie pęcherzy jako ochrona przed zakażeniem ran): rzepakowy

Problemy z przemianą materii: spadziowy iglasty; wrzosowy

Stany wyczerpania fizycznego i psychicznego: faceliowy; gryczany; lipowy; koniczynowy; nawłociowy; rzepakowy; spadziowy iglasty (nerwice serca i żołądka); spadziowy liściasty (zwłaszcza bezsenność i stany lękowe); wielokwiatowy, czyli łąkowy

Stany zapalne gruczołu krokowego: wrzosowy

Zapalenie błon śluzowych: spadziowy liściasty (nosa); wrzosowy (jamy ustnej i gardła, w tym zapalenie migdałków)

Zapalenia oskrzeli i płuc: lipowy; spadziowy iglasty (łącznie z gruźlicą); spadziowy liściasty

Żylaki i hemoroidy: nawłociowy; wielokwiatowy, czyli łąkowy (łącznie z zakrzepicą)

Pamiętajmy, że miód jest naturalnym wspomagaczem w leczeniu różnych schorzeń, a nie remedium na choroby.

Iwona Witt-Czuprzyńska