Jak przechowywać koperek: trzy sposoby na świeży koper przez całą zimę
Koper ogrodowy, powszechnie znany jako koperek, jest obecnie dostępny przez cały rok. Niestety, szklarniowy koperek, mimo podobnego wyglądu, znacznie różni się od swojego sezonowego odpowiednika pod względem smaku i aromatu. Dlatego, wzorem dawnych gospodyń, warto zastosować metody konserwacji, które pozwolą cieszyć się wyjątkowym smakiem i aromatem koperku z ogródka przez całą zimę.
Spis treści
Koper ogrodowy (notabene z rodziny selerowatych) poza olejkami eterycznymi, które nadają mu charakterystyczny smak i aromat, zawiera również sole mineralne, wapń, żelazo, fosfor, witaminy A, D, E, K, B1, B2, B6, B12, H i bardzo dużo witaminy C. Jednak jest to skład kopru uprawianego tradycyjnie, a nie w szklarni. Dlatego warto zmagazynować koper na zimę, gdy w pełni sezonu jest on najbardziej pachnący i dorodny (duży pęczek kosztuje wtedy grosze, w porównaniu do dwóch anemicznych gałązek za kilka złotych kupowanych zimą).
Jak przechowywać koperek?
Niezależnie od tego, jaką metodę przechowania koperku wybierzemy, najpierw trzeba go dobrze umyć i wysuszyć. Kroimy tylko końcówki kopru, grube łodygi można zamrozić oddzielnie i dodawać je dla smaku do gotowania ziemniaków.
Koperek mrożony
Umyty i osuszony koperek obrywamy z łodyg, odrzucamy nadpsute gałązki. Drobno kroimy. Wkładamy do plastikowego pojemnika. Zamrażany w ten sposób koperek powinien mieć jak najmniej wilgoci (dobrze osuszony), a z pojemnika w który go zamrażamy trzeba usunąć maksimum powietrza. Można go lekko dociskać, ale lepiej sprawdza się popukiwanie pojemnikiem, wtedy koper sam się „ubija”. Trzeba pamiętać, że gdy używamy taki koperek, trzeba minimalizować czas wyjmowania go z zamrażalnika – nie powinien zacząć się rozmrażać.
Koperek mrożony inaczej
Jest też przepis na mrożenie koperku w nieco innej postaci, czyli zaparzonego wodą. Przygotowanie koperku – mycie, suszenie, krojenie – jak w poprzednim przepisie. Następnie wkładamy porcje koperku do aluminiowego lub emaliowego cedzaka i na minutę zanurzamy we wrzącej wodzie. To rodzaj pasteryzacji. Potem odcedzamy i natychmiast przelewamy zimną wodą, odsączamy. Przygotowujemy wcześnie plastikowe małe torebki ze szczelnym zamknięciem i wkładamy do nich koperek w porcjach do jednorazowego użycia. Jak nie mamy takich torebek zamknięciem, można je przygotować samemu, używając żelazka do zgrzewania folii (żelazko i folię separujemy papierem). Przygotowane torebki natychmiast zamrażamy.
Koperek solony
W takiej postaci koperku nie mrozi się, ale trzeba go przechowywać w lodówce. Środkiem konserwującym jest w tej metodzie sól (powinna być kamienna lub morska). Najlepiej się do tego nadają małe słoiczki, na przykład po musztardzie czy chrzanie. Koper myjemy, suszymy, obrywamy od łodyg, drobno kroimy. Do słoiczka wsypujemy najpierw soli ok. 5 mm. Potem ciasno układamy warstwę koperku ok. 2 cm. I tak naprzemiennie, ostatnią warstwą musi być sól. Koper solony przechowujemy w lodówce. Można nim doprawiać - zamiast tradycyjnie solą – zupy, sałatki, dania mięsne, jajka faszerowane.
