Miód pitny: jakie są rodzaje, czym się różnią?
Ten napitek znany jest w Polsce od wieków. Miód pitny, choćby z racji długoletniej tradycji spożycia doczekał się wielu odmian. Sprawdź, jakie są rodzaje i czym się różnią.
Miodem pitnym raczyli się rycerze, szlachta a nawet polscy królowie. Słodki, ale obdarzony mocą trunek, popularnością cieszy się do dzisiaj. Kto chciałby go skosztować po raz pierwszy, będzie musiał zdecydować się na jedną z jego odmian. I choćby z tego powodu warto wiedzieć, czym różnią się poszczególne rodzaje.
Utrwalony, a nawet usankcjonowany ustawą z 1948 roku podział miodów pitnych wyróżnia cztery podstawowe grupy – półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czwórniaki. Tajemnica tego podziału sprowadza się do stopnia rozcieńczenia.
Najmniej rozcieńczone są półtoraki. Jedna beczka tego rodzaju miodu powstaje z jednej porcji miodu i połowy odpowiadającej jej porcji wody. W dwójniaku obie porcje są równe. Do produkcji trójniaka miód rozcieńcza się dwiema porcjami wody a w czwórniaku – trzema porcjami.
To jednak nie wszystko. Miód musi też poleżeć, by nabrać swoich smakowych właściwości. I tu też wszystko zależy od rodzaju. Najmocniejsze półtoraki leżakują najdłużej - od ośmiu do dziesięciu lat. Trójniak nadaje się do spożycia po 1,5 – 4 latach a wytrawne czwórniaki już po 6-8 miesiącach.
