Spis treści
Pochodzenie musztardowca japońskiego
Mizuna, japońska gorczyca, czyli musztardowiec japoński (Brassica campestris var. japonica) to jednoroczna roślina zielna o delikatnych postrzępionych liściach. Jest daleką kuzynką kapusty właściwej Brassica rapa. Pochodzi z Chin, skąd zawędrowała do Japonii, stając się bardzo popularna.
Musztardowiec japoński tworzy gęste rozety mięsistych, jadalnych, postrzępionych liści. Liście mizuny mają pikantny, lekko musztardowy posmak, stąd jej polska nazwa.
Wartość odżywcza i właściwości mizuny
Jedna szklanka liści mizuny dostarcza zaledwie 14 kcal.
Poza walorami smakowymi mizuna to również bogactwo właściwości prozdrowotnych: zawiera przeciwutleniacze – glukozynole, witaminy A i C oraz żelazo, potas i błonnik.
Poprawia trawienie, pobudzając wydzielanie soków trawiennych.
Badania wykazały, że mizuna zawiera kemferol – związek roślinny, przeciwutleniacz związany z korzyściami zdrowotnymi. Blokuje on rozprzestrzenianie się komórek rakowych, chroni zdrowe komórki i zmniejsza przewlekłe zapalenie. Oprócz mizuny inne dobre źródła kempferolu i przeciwutleniaczy to brokuły, brukselka, jabłka, szpinak.
Zastosowanie kulinarne japońskiej gorczycy
W Japonii często używana jest na finalnym etapie przygotowania potrawy – do gotowych zup czy też jednogarnkowych dań. Podobnie jak znana od wieków w Europie - rukola lub szpinak.
Mizunę gotuje się na parze, smaży z innymi warzywami, dodaje do zup i na surowo do sałatek i kanapek. Jadalne są liście, łodygi, kwiaty i nasiona.
