Whisky single cask - dlaczego jest wyjątkowa i droga?
Whisky single cask to whisky, którą każda firma traktuje wyjątkowo i w sposób wyjątkowy sprzedaje. Bo taka whisky, zwana również single barrel, zalicza się do trunków kolekcjonerskich - zazwyczaj sprzedawana jest w numerowanych butelkach i wiadomo, że pochodzi z pojedynczej beczki.
Whisky single cask - na czym polega jej wyjątkowość?
Whisky single cask różni się od seryjnie produkowanej whisky danej marki. Pierwszymi różnicami rzucającymi się w oczy potencjalnego nabywcy jest dużo wyższa cena za butelkę oraz sporo wyższy od standardowych 40 procent alkoholu - wahający się od ok. 50 do ponad 60%. Na przykład Ben Nevis 21 Year Old 1994 - Single Cask ma tych procentów "tylko" 49,2 Macallan 25 Year Old 1990 - Single Cask - 49,4, natomiast The Glenlivet Single Cask Edition - aż 60,2%.
Niektóre firmy umieszczają też na etykietach butelki whisky single cask jej numer - liczba butelek zależy od pojemności beczki, z jakiej zostały rozlane. Whisky single cask, zwana też single barrel to więc whisky powstająca w seriach limitowanych.
Przez wielu miłośników whisky tego typu uważana jest za kolekcjonerską, bo choć zachowuje typowe dla swojej marki nuty - także jej smak jest czymś wyjątkowym i niepowtarzalnym
Jak powstaje whisky single cask?
Każdego roku whisky rozlewana jest do beczek po innych trunkach - celem nadania jej specyficznego smaku. Jeśli podczas prób smaku podczas kolejnych lat mistrz destylacji uzna, że trunek w którejś z beczek nabiera wyjątkowego smaku lub aromatu - pozostawia go w niej do dalszego dojrzewania. Sprawdza co roku, jak ten proces postępuje - aż uzna, że zamknięta w beczce whisky osiągnęła pełnię. Wtedy taka whisky - bez filtrowania i rozcieńczania (stąd zmienny procent alkoholu) rozlewana jest do butelek i oznaczana jako single cask. W efekcie whisky pochodząca z pojedynczej beczki (bo to oznacza jej angielska nazwa) może mieć mniej lub więcej lat niż standardowe whisky.
Wiek każdego destylatu określa wyłącznie czas spędzony w beczce. Szkockie prawo określa, że nazwę whisky może nosić alkohol, który minimum 3 lata spędził w beczkach destylarni. Najmłodsze whisky mają więc 3 lata. Jeśli zaś na butelce nie ma podanego wieku trunku, można założyć, że to właśnie whisky trzyletnia. Kiedy wiek whisky jest podany i wynosi np. 12 lat, oznacza to, że najmłodszy składnik whisky w tej butelce ma 12 lat. Nie wyklucza to obecności starszych destylatów w tej mieszance. Wiek whisky bardzo silnie wpływa na jej cenę. Kolejne starsze standardowo sprzedawane whisky mają zazwyczaj 15 lub 18 lat, kupić można również whisky 21- letnią, mającą 25, 30 i 50 lat.
W przypadku single cask te zasady stopniowania wieku nie są stosowane i whisky może mieć np. 14 lat. Tyle lat ma dostępna w Polsce od kwietnia 2016 roku whisky The Glenlivet Single Cask Edition. Z kolei whisky Glenfiddich Age of Discovery Single Cask ma lat 19, Laphroaig Cask Strength 10, a Port Charlotte - zaledwie 6. Zależy to od arbitralnej decyzji mistrza destylacji z danej wytwórni.
Wszystkie te czynniki wpływają oczywiście na wspomnianą już wcześniej cenę takiej unikatowej whisky - znacznie ją podnosząc. Ale warto spróbować takiego trunku - mając świadomość, że smak i aromat, jaki on prezentuje, to jednorazowe doświadczenie - taka sama whisky już nigdy się nie pojawi.
Każda kolejna single cask z tej samej wytwórni będzie smakowała inaczej. Zostanie rozlana do innych beczek niż poprzednio i może w nich leżakować krócej lub dłużej niż poprzednia partia
