Herbata czarna, zielona, biała, żółta, ulung, czerwona – pu-erh. Jakie mają właściwości?
Kiedyś słowo „herbata” było synonimem naparu z czarnej herbaty. Od lat już jednak na rynku jest wiele jej rodzajów: oprócz czarnej jest herbata zielona, biała, czerwona, a nawet żółta. Czym różnią się rodzaje herbaty?
Spis treści
- Klasyczna herbata czarna
- Herbata zielona
- Herbata biała
- Herbata żółta
- Herbata ulung
- Herbata czerwona (pu-erh)
Rodzaje herbat można podzielić na różne kategorie w zależności od wielu czynników, jednak najbardziej popularną metodą określenia jej rodzajów jest metoda chińska, która klasyfikuje herbatę ze względu na sposób przygotowania herbacianego suszu, a w szczególności stopień fermentacji liści herbaty. Ma to bowiem wpływ zarówno na kolor liści, jak i barwę i smak przyrządzonego z nich naparu. Przyjrzyjmy się poszczególnym rodzajom herbaty.
Klasyczna herbata czarna
To najbardziej popularny u nas rodzaj herbaty. Herbaciany susz czarnej herbaty powstaje z liści rośliny Camelia sinensis – herbaty chińskiej. Zwiędłe liście są suszone i całkowicie fermentowane, dają ciemny, mocny, cierpki napar. Co ciekawe, Chińczycy nazywają ją herbatą czerwoną. Najbardziej popularne jej odmiany to assam, yunnan, darjeeling, ceylon.
Herbata zielona
Jej liście nie są poddawane fermentacji – zanim zwiędną, są od razu suszone, dzięki czemu zachowują większość chemicznych właściwości i cennych składników zawartych w świeżych liści herbacianych. Herbata zielona ma jasny, zielony napar, jest delikatniejsza w smaku niż czarna, ale ma specyficzny „trawiasty” smak. Stąd też często spotyka się na rynku mieszanki aromatyzowane rozmaitymi dodatkami (np. skórką cytrynową, płatkami róży, kwiatem jaśminu itp.).
Herbata biała
Susz białej herbaty powstaje z najmłodszych liści oraz pączków liści, które nie zdążyły się jeszcze rozwinąć. Pączki te pokryte są białym, srebrnym puszkiem – sąd nazwa białej herbaty. Krzewy, z których będzie zbierana biała herbata, są niekiedy dodatkowo chronione przed słońcem, aby zapobiec wytworzeniu w liściach chlorofilu. Liście nie są fermentowane, lecz tylko suszone. Napar z liści białej herbaty ma jasny, słomkowy kolor i jest najbardziej delikatnym z herbacianych naparów. Jest to także jeden z najdroższych rodzajów herbaty.
Herbata żółta
Herbata żółta – ten rzadko spotykany rodzaj herbaty uznawany jest za najszlachetniejszy i najbardziej wyrafinowany w smaku. Liście preparuje się podobnie jak liście herbaty białej, ale pozwala się im na dłuższe schnięcie, co powoduje lekką fermentację. Kolor naparu jest zielonkawo-żółty. Herbaty żółte podawane były na cesarskim dworze, dlatego nazywa się je też cesarskimi.
Herbata ulung
Herbaty ulung, czyli półfermentowane, to rodzaj herbat, których sposób przygotowania kwalifikuje je jako kompromis między herbatą czarną a zieloną. Liście są najpierw suszone na słońcu, po czym poddane częściowej fermentacji: ich brzegi są sfermentowane, środkowa część liści pozostaje niesfermentowana. W zależności od stopnia fermentacji kolor naparu może jasnozielony lub brązowy. Smak bywa także bardzo zróżnicowany: od słodkawo-owocowego lub kwiatowego po drewniany.
Herbata czerwona (pu-erh)
Herbaty czerwone, inaczej herbaty ciemne, powstają z liści, które są poddawane utlenianiu, a następnie skomplikowanemu procesowi właściwej fermentacji i leżakowania. Dzięki temu procesowi liście herbaty można przechowywać przez wiele lat bez utraty ich walorów. Napar z liści pu-erh jest bardzo ciemny, prawie czarny, i ma charakterystyczny, wyrazisty, ziemisty smak. Herbata pu-erh jest uważana za herbatę mającą bardzo korzystny wpływ na zdrowie.
