ATLAS GRZYBÓW ONLINE: Grzyby trujące podobne do grzybów jadalnych [ZDJĘCIA i OPISY]
Wybierasz się na grzyby? Zobacz nasz atlas grzybów. Przedstawiamy groźne sobowtóry najsmaczniejszych grzybów leśnych. Tych grzybów nie zbieraj, bo są trujące! Zapraszamy do obejrzenia zdjęć!
Spis treści
- Bezpieczne zbieranie grzybów!
- Borowik i goryczak żółciowy
- Podgrzybek i goryczak purpurowozarodnikowy
- Kurka i lisówka pomarańczowa
- Gąska i muchomor sromotnikowy
- Rydz i mleczaj wełnianka
- Kanie i ich niebezpieczne sobowtóry
Bezpieczne zbieranie grzybów!
- Zawsze zbieraj tylko dorosłe grzyby (ale nie stare!), które mają wykształcone wszystkie cechy charakterystyczne pozwalające rozpoznać gatunek.
- Zwracaj uwagę na szczegóły budowy (zabarwienie, pory lub blaszki, obecność pierścienia i pochwy). Porównaj znaleziony okaz z opisem w atlasie grzybów.
- Do koszyka wkładaj tylko całe grzyby, po samym kapeluszu lub trzonie nie ustalisz, czy masz do czynienia z grzybem jadalnym, czy z trującym.
- Nie zbieraj grzybów po ulewnych deszczach. Wtedy ściółka jest zbyt wilgotna, grzyby pleśnieją i szybciej się rozkładają. Są też bardziej podatne na atak insektów.
- Każdy zbieracz powinien pamiętać o podstawowej zasadzie - wszystkie gatunki śmiertelnie trujące mają blaszki pod kapeluszem i wiele jadalnych sobowtórów. To właśnie wśród nich są trujące muchomory. I to wcale niekoniecznie te czerwone. Bardzo łatwo możesz np. pomylić muchomora sromotnikowego z kanią. Ostrożność musisz zachować również przy zbieraniu kurek i gąsek, które łatwo pomylić z trującymi lisówkami pomarańczowymi.
Borowik i goryczak żółciowy
Borowik szlachetny (Boletus edulis) to najsmaczniejszy i najbardziej pożądany grzyb leśny. Jego ważną cechą pozwalającą go odróżnić od innych bardzo podobnych grzybów jest brak przebarwień porów po ich uszkodzeniu (dotknięciu). Polskie lasy podbija wyniosły kuzyn borowika szlachetnego - amerykański borowik wysmkuły, zwany również złotakiem (łac. Boletus Projectellus). Ma on charakterystyczny bruzdkowany i żłobiony trzon.
Goryczak żółciowy (Tylopilus feleus) - rurki na spodzie kapelusza goryczaka po dotknięciu zmieniają kolor na różowy.
Podgrzybek i goryczak purpurowozarodnikowy
Podgrzybek brunatny (Boletus badius). Spód kapelusza podgrzybka przy najlżejszym dotknięciu sinieje.
Goryczak purpurowozarodnikowy (Tylopilus porphyrosporus). Rurki na spodzie kapelusza przy najlżejszym uszkodzeniu różowieją. To cecha charakterystyczna, po której łatwo go odróżnić od podgrzybka brunatnego, którego spód kapelusza zawsze sinieje.
Kurka i lisówka pomarańczowa
Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius), czyli pospolita kurka, ma brzegi owocników podwinięte lub falisto powyginane. U starszych okazów często postrzępione. Owocnik zawsze jest gładki, matowy i nagi. Listewki kapelusza przybierają postać żylastych fałd zbiegających na trzonie, często są rozwidlone lub łączą się.
Lisówka pomarańczowa (Hygrophoropsis aurantiaca) często mylona z pieprznikiem jadalnym, jest do niej łudząco podobna. Ma jednak mniej mięsiste owocniki. Młode owocniki są nieco wypukłe, potem płaskie, u dojrzałych form wklęsłe, pośrodku zapadnięte, lejkowate. Brzeg początkowo podwinięty i pofalowany. Blaszki owocniki zawsze barwy pomarańczowej, cienkie, gęste, wąskie i zbiegające na trzon.
Gąska i muchomor sromotnikowy
Gąska zielonka (Tricholoma equestre) ma blaszki niejednakowej długości, zawsze siarkowożółte, wąsko przyrośnięte lub wykrojone ząbkiem, zawsze ciasno ustawione.
Muchomor sromotnikowy (Amanita phalloides) - śmiertelnie trujący grzyb leśny, często mylony jest z gąską zieloną. W przeciwieństwie do gąski, muchomor sromotnikowy posiada zawsze białe blaszki i pochwę u podstawy trzonu.
Rydz i mleczaj wełnianka
Mleczaj rydz (Lactarius deliciosus) wysoko ceniony kulinarnie grzyb leśny. Barwa jego miąższu jest zawsze bardziej marchewkowa, niż różowa. Rozcięty miąższ wydziela marchewkowe mleczko. Uszkodzone blaszki zawsze zielenieją, jak porysowane ciemno zielonym tuszem.
Mleczaj wełnianka (Lactarius torminosus) niebezpieczny grzyb często mylony z jadalnym rydzem. Jego miąższ jest różowy, a kapelusz pokryty wełnistymi wyrostkami.
Kanie i ich niebezpieczne sobowtóry
Kanie, a właściwie czubajki kanie, często mylone są z młodymi owocnikami muchomora sromotnika. Choć wydaje się, że to niemożliwe, gdyż kania ma charakterystyczny wygląd. Szczegółowo wyjaśniamy to tutaj:
Kania: jak wygląda? Jak rozpoznać kanię i nie pomylić ze sromotnikiem?
Czubajka kania (Macrolepiota procera)
Czernidłak kołpakowaty (Coprinus comatus) często bywa mylony z czubajką kanią. I rzeczywiście, jego owocniki do złudzenia przypominają kanie. Nie jest grzybem trującym, ale należy go spożyć niezwłocznie po zebraniu, aby nie wywołał zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Kapelusze czernidłaka nigdy nie otwierają się jak parasolki, zawsze mają kształt kołpaków lub czapek. Na brzegach kapeluszy dojrzałych owocników zawsze pojawia się czarne mleczko. Zbierać należy owocniki młode, bez mleczka.